Η φέτα υγραίνεται ελαφρά.Ο θερμαινόμενοσς κύλινδρος έχει σταθεροποιηθεί στην θερμοκρασία των 250 βαθμών Κελσίου.
Η καμπύλωση της φέτας αρχίζει. Οδηγός για την καμπύλωσή της αποτελεί η καρίνα του καλουπιού,αρχίζει δε από ύψος 7 εκατοστών από το τέλος του πίσω τάκου.(βλ. φωτο 9 και 28).
Μετά το τέλος της καμπύλωσης σημαδεύουμε το μέσα των δύο μικρότερων πλευρών του παραλληλογράμμου. Η πρώτη φέτα διαθέτει άξονα συμμετρίας.
Με ένα μαχαίρι γίνεται μια πρόχειρη διαμόρφωση της φέταςστα δυο άκρα της.
Αρχίζει το πλάνισμα της φέτας. Για την διαμορφωση μιας φέτας απαιτούνται τρεις τομές της, ή αλλοιώς τρία πλάτη της σε αντίστοιχους επιλεγμενους νομείς, ή εξ σημεία, από τρία σε κάθε πλευρά ( η φέτα παίρνει τις υπόλοιπες παραμέτρους,καμπύλωση και πιθανή στρέψη από το καλούπι που καλείται να καλύψει).Σε τρία σημεία αντιστοιχεί ένα επίπεδο,στο οποίο πρέπει να αντιστοιχεί η κάθε πλευρά της φέτας προκειμένου να μπορεί να έλθει σε επαφή με την γειτονική της.Στο συγκεκριμένο καλούπι, το πλάτος των δύο εκατοστών στην τομή με την d2 τομή, δίνει δύο σημεία.Καθώς δε οι φέτες του αντηχείου αυτού έχουν σημειακές απολήξεις (κορυφές), τα υπόλοιπα τέσσερα σημεία μειώνονται σε δύο.
Το πλάνισμα συνεχίζεται με ιδιαίτερη προσοχή καθώς η φέτα πλησιάζει στις τελικές της διαστάσεις.
Με ελαφρά χτυπήματα με την άκρη του δακτύλου ελέ γχουμε την επαφή της φέτας με το μαρμάρινο επίπεδο.Μια τελειωμένη φέτα έχει πλήρη επαφή με αυτό.Εάν η φέτα κουνιέται,πρεπει να πλανιστεί στα σημεία επαφής της με το επίπεδο, ώστε να μην υπάρχουν κενά ανάμεσα σ' αυτή και στο μάρμαρο.
Κόλλα τοποθετείται στα σημεία επαφής της φέτας με τους δύο τάκουςκαι στερεώνεται πάνω σ' αυτους με πινέζες αλουμινίου.Οι πινέζες στην καρίνα εξασφαλίζουν την σταθερότητα και την σωστή θέση της φέτας.
Η φέτα πλανιζεται αρχικά από την πλευρά που είναι σε επαφή με την γειτονική της. Με το πλάνισμα αυτό, πρέπει να διασφαλιστεί μια πλήρης επαφή της την γειτονική, αλλά και όσο το δυνατόν μεγαλύτερη επαφή με τους νομείς του καλουπιού.
Στο συγκεκριμένο καλούπι η δέυτερη φέτα πλανίζεται ελάχιστα από την πλευρά επαφής της με την ντουγομάνα.
Τοποθετείται πάνω στο καλούπι και σημειώνεται η τομή της με την d2 τομή του καλουπιού.
Επάνω στην σημειωμένη τομή παίρνεται πλατος ίσο με το προκαθορισμένο (2 εκατ.).στις δύο άλλες άκρες η φέτα πρέπει να καταλήγει σε σημεία.(σύμφωνα με την γεωμετρία του καλουπιού αυτού).
Με πρόχειρα αλλά προσεκτικά κοψίματα απαλλασόμαστε από ένα σημαντικό κομμάτι της φέτας, γλυτώνοντας ταυτόχρονα και αρκετό χρόνο.
Η φέτα πλανίζεται και διαμορφώνεται σύμφωνα με τις προδιαγραφές που καθορίσαμε και τον τρόπο ανάλογο με αυτόν που δουλέψαμε με την προηγούμενη.
Ψαρόκολλα απλώνεται στα σημεία επαφης της φέτας με τους τάκους
Με ζεστή ψαρόκολλα υγραίνεται και ένα τμήμα της λεπτής λωρίδας καπλαμά που θα μπεί αναμεσα στις δύο φέτες.
Γίνεται μια πρώτη στερέωση του λεπτού καπλαμά και της φέτας πάνω στον μπροστινό τάκο.
Με το θερμαινόμενο ηλεκτρικό σφυρί αρχίζει η θερμή κόλληση.Η θερμοκρασία του σφυριού δεν θα πρέπει να είναι υπερβολικά υψηλή, προκειμένου να αποφευχθεί το κάψιμο της κόλλας και της φέτας.Με το πινέλο υγραίνουμε την λωρίδα καπλαμά ώστε να μεταφερθεί κόλλα αναμεσα στις υποψήφιες προς κόλληση πλευρές (φωτ.23),ολοκληρώνουμε την κοόλληση με το ηλεκτρικό σφυρί υποβοηθώντας την με τα δάκτυλα (πιέζοντας την φέτα), (φωτ. 24).
Με πινέζες αλουμινίου στερεώνουμε τις δύο φέτες.Αφού ξεραθεί η ψαρόκολλα καθαρίζεται ώστε να δούμε το αποτέλεσμα,
και να απολαύσουμε το αποτέλεσμα μιας πετυχημένης κόλλησης .
Η ίδια διαδικασία συνεχίζεται
Tο πλαϊνό, μια μεγάλη και ιδιόρυθμη φέτα καμπυλώνεται με μεγάλη προσοχή, και συνεχή έλεγχο.
Πλανιζεται με τον ίδιο τρόπο με τις προηγούμενες .
και κολλιέται με τον τρόπο που δείχνουν οι παρακάτω φωτογραφίες.
Με πινέζες αλουμινίου εξασφαλίζουμε μια σταθερότητα μεχρι την στερεοποίηση της κόλλας
Τοποθετείται και το δεύτερο πλαϊνο και για ένα εικοσιτετράωρο σταματάει οποιαδήποτε εργασία πάνω στο σκάφος.
Καθαρίζεται από τις καμμένες κόλλες με ξύστρα και γυαλόχαρτο προκειμένου να δεχθεί την κολλάντζα.
Το πλέον απαραίτητο εργαλείο (για μας), για το πλάνισμα και την τελική διαμόρφωση της φέτας. Οι τέσσερις βίδες ρυθμιστές κάτω από το μάρμαρο, εξασφαλίζουν την πλήρη "ευθυγράμμιση" του ροκανιού με την μαρμάρινη επιφάνεια του τραπεζιού.
Ένα πολύ μικρό μέρος της διαδικασίας κατασκευής αντηχείου περιγράφηκε εδώ.Το γεγονός αυτό ωφείλεται σε μια σειρα παράγοντες :
Η διαδικασία αυτή στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό στον αυτοσχεδιασμό, ικανότητα εσωτερική που αναπτύσσεται με συνεχή εξάσκηση και δύσκολα μεταδίδεται με τους παραπάνω τρόπους. Αν χαθεί ένα χιλιοστό δεν χάλασε ο κόσμος. Το συμπληρώνεται από την διπλανή φέτα.
Για πρώτη φορά επιχειρείται μια τέτοια προσπάθεια.Υπάρχει ένα μεγάλο έλλειμα δόκιμης τεχνικής ορολογίας, ικανής να περιγράψει την διαδικασία αυτή .
Και άπειρες άλλες αιτίες που κάνουν την προσπάθεια αυτή ακ.ομη πιο δύσκολη. Με πολύ λιγώτερα εφόδια τα καταφέραμε εμείς (είμαστε αυτοδίδακτοι) .
Στάδια όπως η σωστή κόλληση της κολλάντζας δεν περιγραφηκαν καθόλου , ενώ άλλα, πιθανά να περιγράφηκαν ελλειπώς και άλλα με όχι δόκιμο τρόπο.Υπάρχουν αρκετά πράγματα να κάνετε, για εξάσκηση και εξοικείωση.Στο διάστημα αυτό ελπίζουμε να βελτιωθούμε σαν δάσκαλοι και "συγγραφείς".Εξαλλου , πολλά συμπεράσματα και τρύκ θα βγάλετε και μόνοι σας.
Καλή τύχη και προπάντως υπομονή.
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
50
51
52
Προχωράμε στην καμπύλωση της δεύτερης φέτας.Οδηγός για την καμπύλωση της αποτελεί η πλευρα τησ γειτονικής της φέτας. Το παραλληλόγραμμο πρέπει επίσης να έχει ίδιο μήκος με αυτό της διπλανής φέτας.
